Rangorde ...

Sinds kort is de rust ten huize van ... weergekeerd. De strijd heeft enkele maanden geduurd, maar is eindelijk toch beslecht. Dat wij, katachtigen, een hoger niveau hebben dan honden is al langer bekend. Maar we zijn er met z'n allen in geslaagd dat ook thuis door te voeren. Met Silly op kop, lichtjes gevolgd door Mambo en Kochka, sluit Cleo de poezenrij. Hieronder komen Kira en Jessy, de honden. Het bewijs wordt elke dag geleverd wanneer wij voor de 'zwartneuzen' paraderen. Ze snuffelen maar blijven verstandig buiten het bereik van onze klauwende poten. 's Avonds liggen we te rusten in opklimmende volgorde. Jessy op de grond, Kira in de zetel en Mambo op de leuning erboven. Laat ons dat zo in de toekomst houden.

Onze vereniging ...

We genieten van de mooie, zonnige dagen tijdens de nazomer. Iedereen zoekt zijn of haar vaste plekje op in de tuin. We wippen even over tot bij de buren, genieten van wat er rondom ons gebeurt, de vlucht en het gekwetter van de vogeltjes, de ritselende muizen, onze onderlinge schijngevechten en het uitrusten op de schoot bij de baasjes. Maar sinds kort hebben we ons vooral verenigd in een plaatselijk zangkoor. Cleo en ik, Kochka, zijn ermee begonnen. We zingen dat het een lieve lust is en ons repertoire breidt zich stilaan uit tot een volledig concert. Hopelijk kunnen de buren het waarderen.