Ambiorix is plots van ons heengegaan.

Sinds verleden week, net als in november 2009, hoest en niest Ambiorix dagelijks een à tweemaal fel gedurende enkele minuten. Daarna is het over en doet hij gewoon verder met wat hij bezig was. Hij heeft weer gras zitten peuzelen en er zal misschien weer een grasspriet in zijn keel zijn blijven zitten zoals geregeld gebeurt. Hij slikt niet voortdurend om het gras door zijn keel te krijgen dus alles lijkt in orde.
Vandaag gaan de baasjes toch maar voor alle zekerheid met hem en Cleo langs de dierenarts. Geen vuiltje aan de lucht want het is van eergisteren geleden dat hij nog gehoest heeft. Gisteren is er alleen een grote haarbal langs zijn slaapplaats gevonden.
In de wachtzaal aangekomen is het even wachten. Beide poezen liggen helemaal achteraan in hun reiskoffer aandachtig op de loer naar een klein keffertje dat zich redelijk rustig houdt.
Even later is het de beurt aan ons. Ambiorix komt als eerste aan bod. Hij kijkt het baasje met klein geworden oogjes aan. Dan puft hij even en daarna nog eens. Het deksel wordt snel van zijn reiskoffer getild. Er vloeit wat speeksel op zijn matje. Ambiorix wordt er snel uitgetild en is op slag zo slap als een vod geworden. De dierenarts grijpt onmiddellijk in. Ambiorix is aan het stikken, zijn tong ziet al een beetje blauw. Er wordt een buisje geïntubeerd, het ademhalingstoestel aangeschakeld en hartmassage toegepast. Maar er komt geen reactie meer. Na enkele minuten verwoed reanimeren moet er spijtig genoeg worden vastgesteld dat Ambiorix gestorven is. De oorzaak is zeer onduidelijk maar een hart- of longprobleem zal misschien aan de basis gelegen hebben.
Dit komt hard aan bij de baasjes want dit bezoekje zou eerder een routineonderzoek moeten geweest zijn.
Ambiorix wordt met eerbied terug in zijn reiskoffer gelegd. Hij mag vanaf nu thuis van zijn eeuwige rust gaan genieten. De baasjes zullen hem in de tuin op een mooi plaatsje begraven zodat hij niet te ver weg is. Het gemis is groot want op elke plaats in het huis zal hij herinnerd worden. Hoe hij roepend om aandacht vroeg, de baasjes meelokte naar zijn verschillende slaapplaatsjes om dan gestreeld te worden zodat hij kon gaan spinnen en volop genieten van de strelingen in zijn nek, het geravot en schijnvechten met zijn vriend Kochka, de winterse slaap op de benen van het bazinneke en zoveel meer.
Ambiorix, we hebben je zeer lief. We komen geregeld langs om eens een praatje te maken.