Een avond met de familie ...

Wanneer iedereen door het drukke van de dag heen is, blaast iedereen stoom af en zoekt de rust op. Het is dan met z'n allen verzamelen in de woonkamer. Het vrouwtje wordt dan lieflijk omringd door, van links naar rechts, aanhankelijke Cleo, langharige zoon Kochka, langharige moeder Mambo en alfa-wijfje Silly. De hond, Kira, ligt aan haar voeten, zoals het haar aangeleerd is, en Zazou slaapt op een rustig en ongestoord plekje en komt af en toe eens kijken hoe vredig de avond verloopt en of er voor haar ook nog een plekje in de zetel vrij is.

Geen spoor meer ...

Eindelijk zijn we die loopse hondengeur kwijt. Het rode spoor dat we als grootste concurrent van de hond gedurende de laatste drie weken af en toe tegen kwamen is verdwenen. Kira is nu altijd op zoek naar reutjes waardoor de baasjes haar kort bij zich moeten houden en zeker niet uit het oog verliezen want anders zitten we hier binnen enkele maanden met nog meer van die blaffertjes en dat kunnen onze poezenoren niet verdragen. Anders vertrekken we met onze koffers.
Wanneer het zeer stil is, vertoont Zazou zich wat meer beneden en voelt zich al wat beter tussen de andere bewoners van dit huis alhoewel er soms nog luidruchtige maar kortstondige kattengevechten plaatsvinden. Vooral wanneer Kochka in onenigheid geraakt met Zazou. Mambo komt dan snel haar zoon ter hulp geschoten. Cleo maakt zich dan snel uit de voeten en Silly komt als alfa-wijfje eens poolshoogte nemen maar bemoeit zich er verder niet mee.
De tochtjes van Silly door de tuin worden alleen onderbroken door Kira die Silly eerder ziet als speelmaatje dan als vijand waardoor Silly eerst duidelijk maakt dat ze er niet mee opgezet is. Wanneer het haar teveel wordt en zich niet kan verstoppen in haar nieuwe schuilplaats dan schiet ze als een pijl door de tuin en zo naarbinnen. Kira is gelukkig iets trager in reactietijd op de korte afstand en komt ze daardoor meestal te laat om de poes de doorgang te versperren.
Van het ogenblik dat het baasje met Kira meer dan een uur door de velden, weiden met paarden en koeien, mesthopen en langs de watertoren gaat wandelen is de last van onze schouders. Dan komen we allen naar buiten om te genieten van de rust en de natuur.

Eindelijk een beetje rust ...

Kira krijgt eindelijk, na ettelijke maanden, manieren. Sinds enige tijd en na veel aandringen van de baasjes en trainen is het gelukt de poezenkamer te vrijwaren van ander (on)gedierte. 's Morgens is het een drukte van jewelste aan de ontbijttafel. Met z'n vieren, Silly, Mambo, Kochka en Cleo, zitten we dan te wachten tot ons bordje gevuld wordt met lekkers. Kira blijft mooi zitten aan de deur en kijkt toe hoe we onze 'buit' verorberen. We likken het uit tot op de bodem. Nadien slurpen we als dessert nog een kommetje poezenmelk. Zazou krijgt haar ontbijt op bed want sinds Kira het huis onveilig maakt, komt ze nog amper naar beneden. Ze blijft liever op de bovenste verdieping toeven waar meer rust is en van waaruit ze de boomtoppen kan gadeslaan waarin vogels zich tegoed komen doen van bessen en spinnetjes. Daarna is het de beurt aan Kira die een slechte eter is. Ze is nogal kieskeurig in haar maaltijden. Alleen wanneer de puppykorrels gemengd zijn met vlees van welke aard ook dan pas zet ze er haar tanden in. Wij, poezen, blijven de baasjes vragen Kira verder te trainen zodat we weer onbezorgd door het huis kunnen huppelen. Nu kan dat alleen 's nachts wanneer Kira in haar kooi slaapt. Silly, onze voorzitter van de poezenvakbond, staat erop Kira verder op te voeden zoals het hoort en wij steunen haar daarin. 'Op naar rust, het huis aan de kat', scanderen we.