Eindelijk een beetje rust ...

Kira krijgt eindelijk, na ettelijke maanden, manieren. Sinds enige tijd en na veel aandringen van de baasjes en trainen is het gelukt de poezenkamer te vrijwaren van ander (on)gedierte. 's Morgens is het een drukte van jewelste aan de ontbijttafel. Met z'n vieren, Silly, Mambo, Kochka en Cleo, zitten we dan te wachten tot ons bordje gevuld wordt met lekkers. Kira blijft mooi zitten aan de deur en kijkt toe hoe we onze 'buit' verorberen. We likken het uit tot op de bodem. Nadien slurpen we als dessert nog een kommetje poezenmelk. Zazou krijgt haar ontbijt op bed want sinds Kira het huis onveilig maakt, komt ze nog amper naar beneden. Ze blijft liever op de bovenste verdieping toeven waar meer rust is en van waaruit ze de boomtoppen kan gadeslaan waarin vogels zich tegoed komen doen van bessen en spinnetjes. Daarna is het de beurt aan Kira die een slechte eter is. Ze is nogal kieskeurig in haar maaltijden. Alleen wanneer de puppykorrels gemengd zijn met vlees van welke aard ook dan pas zet ze er haar tanden in. Wij, poezen, blijven de baasjes vragen Kira verder te trainen zodat we weer onbezorgd door het huis kunnen huppelen. Nu kan dat alleen 's nachts wanneer Kira in haar kooi slaapt. Silly, onze voorzitter van de poezenvakbond, staat erop Kira verder op te voeden zoals het hoort en wij steunen haar daarin. 'Op naar rust, het huis aan de kat', scanderen we.