Zalig om bij een deugddoend herfstzonnetje door de tuin te struinen, achter vallende bladeren te hollen, alle in de lucht hangende geuren op te snuiven en me eens flink uit te rekken aan een paal en tegelijkertijd mijn nagels te scherpen. Meer moet dat niet zijn. En wanneer de zon verdwijnt, verdwijn ik terug in mijn warme mand en herbeleef ik deze zalige momenten. Tot de volgende herfstwandeling.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten