Elke dag ben ik bereid te luisteren naar mijn gelovigen. Ik doe mijn dagelijkse ronde door het huis en mijn huisgenoten kunnen dan hun grieven kwijt. Ik kan goed luisteren en af en toe spreek ik hen enkele bemoedigende woorden toe.
Op vrijdag komen ze om beurten biechten. Ik zit dan, zoals het een pastoor past, in de biechtstoel. In feite koppel ik het aan mijn liefste bezigheid: in de mand liggen. Ik probeer dan niet, zoals een pastoor, in slaap te vallen, alhoewel dat niet gemakkelijk is. We zien mekaar door de mazen van de mand en de gelovige fluistert dan zijn zonden door het riet. Ik beantwoord met een kort gemiauw ter bevestiging en leg ze op het einde van de biecht een goeie daad ten uitvoer voor.
Vooral Mambo komt de laatste tijd wat vaker. Maar ja, ik mag niet uit de biecht klappen.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten