Mambo heeft lief ...

Zoals ik je vroeger reeds vertelde, is de enige die bij mij thuis is gebleven, Kochka. De laatste tijd valt hij mij meer lastig dan ik zelf wil en dan moet ik hem een knauw geven. Dat is de enige manier om hem te stoppen. Hij heeft nog zoveel te leren. Het wordt echter stilaan tijd dat hij op zijn eigen poten gaat staan. Altijd maar spelen, iedereen achtervolgen, besluipen, schijnaanvallen, in de nek bijten doch niet echt doorbijten, het eten uit de bakjes van de andere poezen oppeuzelen. En wanneer hij dan na dit alles echt moe is, durft hij dicht tegen me aankruipen. Je kan er op dat moment niet boos op zijn. Dus neem ik mijn zoon in mijn armen en doen we een tukje.