Ambiorix stunt ...

Wat hoor ik toch allemaal. Ik ben van hardnekkig en vooral storend lawaai wakker geworden. Ik kijk langs de trap omlaag en zie het baasje op een ladder staan met een verfkwast. Dat heb ik al meer dan eens gezien. Maar mijn ogen gaan echt open wanneer ik de stelling van vijf meter zie. Het geopende luik van het platform staat verduiveld dicht bij de trap. Ik ga even dichterbij om de situatie in te schatten. Mm, volgens mijn berekeningen moet het kunnen. Ik maak een sierlijke en zelfzekere sprong tot op het luik maar in plaats van mijn gewicht op te vangen, wip ik even door en word ik dan, zoals op een springplank, de hoogte in geduwd en verder weg dan ik eerst berekend heb. Ik heb ook geen parachute mee, maar ben genoodzaakt mijn aangeboren kattentalent te gebruiken. Door middel van mijn staart en een krachtige lendenslag slaag ik erin om met mijn vier poten twee en een halve meter lager op de vloer tot stilstand te komen. Het baasje heeft iets gehoord en kijkt me aan. Ik geef hem een blik van 'Jij hebt zeker weer niets gezien. Awel, je hebt niets gemist.'. Ik stap terug de trap op maar niet om het opnieuw te proberen. Een ezel stoot zich geen twee keer ... Ik neem gewoon even een pauze om te bekomen en iets anders te bedenken om uit te proberen.